Voor een jong kind zijn letters als vormpjes en poppetjes. Je kunt letters natekenen, op zijn kop zetten of alle kanten opdraaien!
Met het leren lezen komen er klanken bij de letters. De vormen en de poppetjes zijn letters geworden, ze betekenen iets: een proces van abstractie dat van kind tot kind verschillend verloopt.

Als het leesproces op gang is gebracht, kan het kind gaan leren schrijven. Net als bij het lezen gaat het schrijven van links naar rechts in regelverloop. Elk kind doet dit op zijn eigen manier en in een eigen tempo. Het is een individueel proces.

Helaas kan op de meeste scholen geen rekening worden gehouden met dit individuele proces, waardoor kinderen die er nog niet aan toe zijn de stof aangeboden krijgen maar deze niet goed kunnen verwerken; de lateralisatie (samenwerking tussen linker- en rechterhersenhelft) is nog niet op gang gekomen of nog niet voltooid.
Hierdoor kan het kind een krampachtig en onleesbaar handschrift ontwikkelen.

HET PUBERHANDSCHRIFT
Rond de pubertijd laten kinderen het aangeleerde schrift vaak los en geven hier dan hun eigen vorm aan. Dit hoort bij de zoektocht naar de eigen identiteit. Op de middelbare school wordt er veel van ze verwacht; ze moeten snel aantekeningen kunnen maken maar het moet ook nog leesbaar zijn, anders kost het ze punten. Ook bij pubers werkt onze methode goed. Wij kijken naar het handschrift en geven gerichte oefeningen om ze te helpen snel en leesbaar te gaan schrijven.

Omdat wij geen schoolse aanpak hebben en één-op-één werken, bouwen wij in korte tijd een band op met pubers en kunnen wij hun zelfvertrouwen stimuleren.